YAKUP KADRÎ KARAOSMANOĞLU(8 Nisan 1889-13 Aralık 1974)
Öğrenimini Manisa, izmir ve iskenderiye‘de tamamlayan Yakup Kadri,, 1908’de istanbul’a gelerek Fecr-i Âtî topluluğuna katıldı, ilk yazılarını çeşitli gazete ve dergilerde yayınladı. 1912’de Yahya Kemal ile birlikte “Nev-Yunânîlik” akımını kurmaya çalıştı. Kısa süreli bu çalışmalar sırasında Millî Edebiyat akımına şiddetle karşı çıka. Daha sonraları akımı benimseyerek bu yolda eserler vermeye başladı. Millî Mücadele yıllarında Ankara’ya geçerek harekete katıldı. Tiran, Prag, Lahey, Bern elçiliklerinde bulundu.Manisa’dan millet vekili seçildi.

Yakup Kadri, Fecr-i Atî, Millî Edebiyat, Millî Mücadele Dönemi Edebiyatı ve Cumhuriyet Edebiyatı dönemlerinin hepsinde eserler verdi. Kısa bir arayış döneminden sonra Millî Edebiyat’ın ilkelerini benimseyerek, sonuna kadar bu ilkelere sadık kaldı. II. Meşrutiyetten sonra girdiği edebiyat dünyasında, hikâye, roman, mensur şiir, deneme, hâtırat, tiyatro türlerinde eserler verdi. Asıl ününü romanlarıyla kazandı. Kiralık Konak (1922), Nur Baba (1922), Hüküm Gecesi (1927), Sodom ve Gomore (1928), Yaban (1937), Ankara (1934), Bir Sürgün (1937), Panorama I, II (1953 – 1954), Hep O Şarkı (1956) adlı romanlarında tarihî olayları ve toplumsal değişmeleri işledi. Tanzimat’tan Cumhuriyet’e kadar görülen kuşakların sosyal bunalımlarını, çatışmalarını, yaşayış ve görüş farklılıklarının aynı  romanlarda tahlil etti. Diğer türlerde yazdığı eserler şu adları taşımaktadır : Hikâyeleri; Bir Serencam (1913), Rahmet (1923), Millî Savaş Hikâyeleri (1947). Mensur şiirleri ; Erenlerin Bağından (1922), Okun Ucundan (1940). Tiyatroları ; Nirvana (1919), Veda (1909). (Bu iki eser basılmamıştır.) Mağara (1934). Hatıra kitapları ; Zoraki Diplomat (1955), Vatan Yolunda (1957), Anamın Kitabı (1957), Politika’da 45 Yıl (1968), Gençlik ve Edebiyat Hatıraları (1969).
Bunlardan başka, Ahmet Haşim (1934) ve Atatürk (1946) adlı iki monografisi ile çeşitli makalelerden oluşan kitapları da vardır.