FARUK NAFİZ ÇAMLIBEL(18 Mayıs 1898-8 Kasım 1973)

Tıp öğrenimini yarım bırakarak gazeteciliğe başlayan Faruk Nafiz, önce gazeteci, sonra da Şark Vilayetleri Tedkik Heyeti üyesi olarak Anadolu’yu gezdi. Bu yolculuklar genç şaire, çağdaşlarından daha farklı bir bakış açısı kazandırdı. Gazetecilikten başka, Kayseri, Ankara ve İstanbul’da çeşitli okullarda edebiyat öğretmenliği yaptı. 1946’da İstanbul millet vekili oldu. 1960 askerî darbesi sırasında tutuklanarak Yassıada‘ya hapsedildi. Bir buçuk yıl sonra beraat etti ve siyasetten çekildi. Edebiyat hayatına şiirle başlayan Faruk Nafiz, aruzla yazdığı ilk şiirlerini Şarkın Sultanları (1918) adlı kitapta topladı. Daha sonra hece veznine yönelerek, bu vezinle şiirler ve manzum tiyatrolar yazdı. Güçlü ve verimli bir şair olarak hecede de başanlı oldu. Hecenin Beş Şairi‘nden biri olarak ün yaptı.

Faruk Nafiz’in şiirleri konulan itibarı ile üç bölümde toplanabilir: 1. Aşk şiirleri: Aşk, şairin bütün şiirlerinde hissedilen bir temadır. Ancak romantik duyguların etkisiyle yurt ve toplum konulanndan uzak, günlük maceraları işlediği şiirler bu bölüme alınabilir. Şarkın Sultanları (1918), Gönülden Gönüle (1919), Dinle Neyden (1919) adlı ilk kitapları bu tür şiirlerden oluşur. 2. Memleket Şiirleri : Anadolu’yu tanıdıktan sonra yazdığı şiirler bu kapsama girer. Mehmed Emin ve Mehmed Akif ten sonra Anadolu’yu sanatına ilham kaynağı yapan şair Faruk Nâfiz’dir. 3. Düşünce Şiirleri: Bunlar şairin olgunluk dönemi eserleridir. Allah ve din konusu, tasavvuf ve mistik arayışlar bu dönemdeki şiirlerinde göze çarpar. Heyecan ve Sükûn (1959) adlı kitapta bu tür şiirleri toplanmıştır.
Başlıca eserleri şunlardır: Aruzla yazılmış şiirleri ; Şarkın Sultanları (1919), Gönülden Gönüle (1919), Suda Halkalar (1928), Zindan Duvarları (1967). Heceyle şiirleri : Dinle Neyden (1919), Çoban Çeşmesi (1926), Akarsu (1937). Seçme şiirlerini topladığı kitaplar ; Bir Ömür Böyle Geçti (1933), Elimle Seçtiklerim (1934), Heyecan ve Sükûn (1959), Han Duvarları (1969). Epik di-daktik şiirleri ; Akıncı Türküleri (1938). Mizah şiirleri ; Tatlı Sert (1928). Heceyle manzum tiyatroları : Canavar (1925), Akın (1932). Diğer tiyatroları; Özyurt (1937), Kahraman (1933), Yayla Kartalı (1945). Romanı ; Yıldız Yağmuru (1936).