Tanzimat’tan itibaren Türk edebiyatının konusu olan tiyatro eserleri, 1908 Meşrutiyetinden sonra yeniden hız kazanır. Resmi tiyatroların kurulması ve okullaşması ilk defa Millî Edebiyat döneminde gerçekleşir. Paris’teki Odeon Tiyatrosu Müdürü Pierre Antoine (Piyer Antuan), 1914 yılında İstanbul’a davet edilir. 1915 yılında tam anlamıyla modern bir tiyatro alan Dârülbedâyi-i Osmânî kurulur. Tiyatro bünyesinde açılan okulda genç sanatçıların yetiştirilmesi ve yazarların telif eserler vermeye teşvik edilmesi de kuruluş tüzüğünde yer alır. İlk temsil 20 Ocak 1916’da Hüseyin Suad’ın Çürük Temel adlı adapte piyesi ile verilir.

Millî Edebiyatın daha çok hikâye, roman ve şiir sahasında eser veren yazarları 1915’ten sonra tiyatro eserleri de yazmaya başlarlar. Dârülbedâyî’de oynanan hafif komedilerin etkisi ile ilk eserlerde çoğu yazar bu tarzı dener. Bir kısım şâirler de Tanzimat sonrası edebiyatında sıkça görülen manzum dram türüne geri dönerler.

Bu dönemde yalnızca tiyatro eseri yazan iki sanatçı vardır.
Bunlardan Ibnürrefik Ahmed Nuri sekizinci (1866 – 1935), 1908 yılında aktör olarak sahneye çıkmış, Dârülbedâyi yönetim kurulu üyeliğinde bulunmuştur. Kendi devrinden itibaren tanınmış bir komedi yazandır. Fransız komedilerinden etkilenmiştir. Dili çok canlı ve tabiî, tekniği de oldukça güçlüdür. Basılmış telif tiyatro eserleri şunlardır : Gücü Gücü Yetene (1918), Kadın Tertibi (1918), Fırsat Yoksulu (1918), Kısmet Değilmiş (1920).
Musâhib-zâde Celâl (1868 – 1959) ise bazı küçük memuriyetlerde bulunduktan sonra 1908’den itibaren piyes yazmakla uğraşmıştır. Teknik olarak pek kuvvetli olmayan eserlerinde Osmanlı tarihini ve çeşitli sosyal çevreleri komik yanları ile canlandırmıştır. Eserlerinin çoğu bugün birer töre komedisi kabul edilir. Çok sayıdaki piyeslerinin bazıları şöyle sıralanabilir : Köprülüler (1912), İstanbul Efendisi (1920), Lâle Devri (19212), Fermanlı Deli Hazretleri (1936), Aynaroz Kadısı (1936), Mum Söndü (1936) vb.

Bu dönemde, Aka Gündüz, Reşat Nuri, Midhat Cemal, Ömer Seyfeddin, Halit Fahri, Yusuf Ziya, Faruk Nafiz gibi yazar ve şairler de manzum ve mensur tiyatro eserleri yazmışlardır.