Sav
Türk milleti, tarihin en eski, en köklü milletlerinden biridir. Bu milletin bağrından, nice halk bilgeleri, söz ustaları, engin tecrübeli kişiler yetişmiştir. Bu kişiler, uzun hayat deneyimlerini, zaman zaman, özlü bir söyleyişle ortaya koymuşlardır. Bu tecrübe dolu, yol gösterici, öğüt verici sözlere ‘”sav” adı verilmiştir.
“Sav“a günümüzde “atasözü” denilmektedir. Savlar, kısa ve özdür. Daha çok bir cümleden oluşur.
Savların söyleyeni (atasözleri gibi) belli değildir. Savlar da tıpkı destan, koşuk, sagu gibi anonim halk edebiyatı ürünleridir. Halkın ortaklaşa ürettiği kültür değerlerimizdir.
1. Avpasız at aşumas. (Arpasız at koşamaz.)
2. Yılan kendi eğrisin bümes, tevi boynun eğri der. (Yılan kendi eğrisini bilmez, deve boynun eğri der.)
3. Yir basruku tag
Budun basruku bey
(Yer dengesini dağ ulusun dengesini bey sağlar.)
4. Ağılda oğlak toğsa ankda otı öner. (Ağılda oğlak doğsa, derede otu biter.)
5. Esende inen yok. (Sağlam işte ivedi (acele) yok.)
6. Ot tese ağız köymez (Ateş diyen ağız yanmaz.)
Yorumlar
Henüz yorum yapılmamış.